Soms hebben we het gevoel dat geluk vooral buiten onszelf te vinden is. Dat dit ligt in een plek, iets wat we bereikt hebben, dat nieuwe kledingstuk, die reep chocolade.
En hoewel ik denk dat dit ons een gevoel van blijdschap of geluk geeft, is dit ook vaak van korte duur. Voor we het weten zijn we alweer met het volgende bezig.
Wat als we meer op zoek gaan naar geluk in onszelf? Hoe zou het zijn als we vaker vertragen? Stilstaan bij hoe de wind ons huid aanraakt? Hoe de vogels zingen? Of gewoonweg kunnen genieten van het niet zoveel doen?
Wat als we écht zien wat ons blij maakt en dit meer gaan doen?
En wat als we dit de kinderen ook meegeven in een wereld die vaak prestatie gedreven is?
Ik word bijvoorbeeld blij van een wandeling in het bos, knuffelen en boekjes lezen met mijn kinderen en in een stoel zitten om naar buiten te staren. Het zijn bij mij de kleine dingen en daar bewust bij stil staan.
Waar word jij blij van?